دوشنبه, ۱۰ آذر ۱۳۹۳، ۱۲:۰۶ ب.ظ
ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﯼ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﯼ ،
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻥ ﺗﺎ ﻋﺸﻘﺖ ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﺪ...
ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺩﺷﻤﻨﺖ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﯼ ،
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻥ ﺗﺎ ﻗﺪﺭﺗﺖ ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﺪ...
ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺗﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ،رﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﯼ ،
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻥ ﺗﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﯽ ﮐﻨﺪ...
ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺍﯼ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﯼ ،
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻥ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﭘﺎﺳﺨﺖ ﺭﺍ ﺩﻫﺪ...
۰
۰
۹۳/۰۹/۱۰
PRY MHDV
- ناکامترین و متشنبج ترین زناشوئی از آن کسانی است که ھمسر خود را فقط وسیله خوشبختی خود
تلقّی کرده اند . یعنی ازدواج کرده اند تا خوشبخت شوند . این احمقانه ترین نگاه به ازدواج است .
– بر حق ترین نگاه و نیّت به ازدواج و زناشوئی اینست که ھر یک از طرفین این رابطه را آئینۀ
خودشناسی خود بداند و این واقعه را سرآغاز راھی برای رسیدن به خویشتن خویش قرار دارد و آن
رسیدن به حقّ تنھائی و ھویّت ذاتی است . وتنھا ابزار چنین رابطه دوستانه ای ھمان صدق و صمیمیّت
است که جز بر ایمان و معرفت و وظیفه شناسی و مسئولیّت پذیری ممکن نمی شود .
– ھیچکس به خودی خود و به تنھائی قادر به طی طریق به ھیچ سوئی نیست . انسان ذاتاً موجودی
دوقولو است و به همراه ھم جنس خویش است که سالک راه زندگی می شود که به بھشت و یا دوزخ
می رسد که دو نوع تکامل است . آنانکه ازدواج نمی کند و از آن می گریزد از زندگی می گریزد و
نمی خواھد به ھیچ راھی برود و جز بازی با پوستۀ میرای دنیا ھیچ کار دیگری نمی کند .
– زندگی زناشوئی سر آغاز سیر و سلوک باطنی انسان است و ھر کسی به ناگاه با خودش روبرو
می شود . واینست که آنھائی که به قصد فرار از تنھائی و رویاروئی با خود ازدواج می کنند به ناگاه
احساس می کنند که درست از ھمان چیزی که می ھراسیده اند دچارش شده اند و لذا احساس فریب
می کنند و از ھمان آغاز راه گریز را می جویند . واین بزرگترین سوء تفاھمی است که آدمھا در ازدواج
خود با آن روبرویند و ھرگز آن را در نمی یابند و لذا ازدواج را بدبختی می پندارند.
از کتاب " ازدواج " استاد علی اکبر خانجانی